Recensie: Barbara Muller - De babyplanner

Over het boek:

Auteur: Barbara Muller

Titel: De babyplanner

ISBN: 978 90 443 3393 0

Uitgever: The House of Books, 2012

Kopen op bol.com

Waardering: ★★★★☆

Barbara heeft als weddingplanner de leukste baan van de wereld. Haar leven bestaat uit feesten met haar vriendinnen Kate en Lisa, geld verdienen en dit zo snel mogelijk weer uitgeven aan kleding, schoenen en cocktails. Wanneer dit oppervlakkige leven haar tegen gaat staan, besluit ze haar relatie te verbreken en alleen op wereldreis te gaan. Als ze (geheel onverwacht) zwanger blijkt te zijn moet ze ingrijpende keuzes maken.

Vier jaar later ontmoet Barbara haar grote liefde Max en wil ze niets liever dan samen een kindje krijgen. Maar Max draagt al jaren een geheim met zich mee en de periode waarin Barbara dacht via de natuurlijke weg zwanger te raken is definitief voorbij. Ze komt terecht in een wereld van talloze ziekenhuisbezoeken, behandelingen en gruwelhormonen. Lukt het haar om dit zware traject door te zetten en haar kinderwens in vervulling te laten gaan?

Recensie:
De babyplanner is een boek dat eigenlijk bestaat uit twee verhalen over dezelfde persoon. Aan de ene kant heb je Barbara 1, de jongste versie, met een ietwat oppervlakkig leven bestaande uit feesten, kleding en uitgaan. Ze heeft een relatie, maar is hierin niet echt gelukkig. Sterker nog, ze realiseert zich dat ze sinds jaar en dag al niet meer alleen geweest is. Ze neemt een resolute stap, beeïndigd haar relatie en besluit in haar eentje naar Australië te vertrekken voor een reis. Maar plots wordt alles anders als ze onverwachts zwanger blijkt te zijn. Een grote schok, daar ze nooit een kinderwens gehad heeft en zichzelf niet als moeder voor kan stellen.

Dan heb je Barbara 2, een ietwat oudere versie in een compleet ander leven. Ze heeft de man van haar dromen gevonden, een man van wie ze zeker weet dat ze met hem oud wil worden. En: ze willen samen kinderen. Maar daar waar het de Barbara 1 zonder dat ze het wilde in haar schoot geworpen werd, zo gaat het in dit geval niet zonder meer. Een vreselijk traject van ziekenhuisbezoeken volgt, in de hoop om alsnog samen met haar geliefde Max een kindje te kunnen krijgen. Gaat het ze lukken?

De opbouw van dit boek had niet beter gekund. Je weet als lezer dat het een autobiografisch verhaal is en Barbara Muller het dus echt zo heeft meegemaakt. Toch is de tegenstrijdigheid haast onwerkelijk tussen Barbara 1 en Barbara 2. Het lijken twee totaal verschillende levens. Het boek is zo opgebouwd dat de twee verhaallijnen elkaar afwisselen, en zo groei je in beide verhalen mee. Beide verhalen groeien uiteindelijk ook steeds meer naar elkaar toe en het contrast tussen beide wordt door deze opbouw extra duidelijk weergegeven. 

Het verhaal slingert zich door heel veel emoties mee en als lezer voel je echt mee met dat wat er gaande is. Je voelt onmacht, hoop, wanhoop, blijdschap, verdriet. Alles wisselt elkaar af en wordt invoelend weergegeven.

Het traject rondom de vruchtbaarheidsproblemen en alle ziekenhuisbezoeken en behandelingen die daarmee gepaard gaan, wordt ook erg inzichtelijk weergegeven. Hoe wel zoiets nauwelijks te bevatten is als je het niet zelf meegemaakt hebt, leer je het toch een beetje begrijpen. En word ik, het einde van mijn eigen zwangerschap naderend, er weer even op gewezen hoe gelukkig ik mezelf mag prijzen als het bij jou wel gewoon voorspoedig en op een natuurlijk manier mag verlopen. Want uit het verhaal begreep ik dat één op de vijf stellen te maken krijgt met vruchtbaarheidsproblemen. Ik had nooit gedacht dat het zo veel zou zijn.

Maar het traject wordt dus helder verwoord. Barbara Muller heeft bovendien een prettig schrijfstijl die je vlot meeneemt door het verhaal. Autobiografische verhalen kunnen nog wel eens langdradig en saai worden, maar dit verhaal leest weg als een roman en heeft daar zeker geen problemen mee. Muller heeft naast dit boek nog enkele andere biografische verhalen gepubliceerd, en na het lezen van dit verhaal ben ik daar zeker nieuwsgierig naar geworden.