Recensie: Lionel Shriver - We moeten het even over Kevin hebben

Over het boek:

Auteur: Lionel Shriver

Titel: We moeten het even over Kevin hebben

ISBN: 978 90 254 2601 9

Uitgeverij: Contact, 2006 
Kopen op bol.com 

Waardering: ★★★★★ 

Die ene donderdag, waarop haar zoon een aantal van zijn medescholieren vermoordt, kan nooit meer worden teruggedraaid. Is het de schuld van de moeder, doordat ze nooit echt van haar zoon gehouden heeft? Is het de schuld van de vader, die zijn zoon nooit wilde zien zoals hij werkelijk was? In brieven aan haar man - die afwisselend wanhopig en dan weer berustend, maar altijd pijnlijk eerlijk zijn -, probeert Eva Khatchadourian erachter te komen of zij aansprakelijk is voor die ene donderdag. Wanneer ging het fout?

Recensie:

Toen Eva Khatchadourian beviel van haar zoon Kevin voelde ze niets. In de jaren die daarop volgden, liep ze steeds tegen problemen met haar zoon aan. Problemen die haar man totaal niet leek te zien of niet wilde zien. Problemen die uiteindelijk zouden leiden tot een grote gruweldaad, een massamoord met Kevin als dader. In 'We moeten het even over Kevin hebben' probeert Eva, door middel van brieven aan haar man, alle gebeurtenissen uit de afgelopen jaren te reconstrueren, en antwoord te vinden op die ene vraag: was het haar schuld? 

Ik moet zeggen dat ik aan het begin van het boek wel even moest wennen aan de vorm van het verhaal. Het hele verhaal bestaat uit brieven die Eva richt aan haar man Franklin. Brieven van een verscheurde vrouw die heen en weer geslingerd wordt tussen schuld en zuivering van blaam. Lange betogen over gebeurtenissen in hun leven en de betekenis daarvan. Brieven van een vrouw die wanhopig probeert te achterhalen waar het nu eigenlijk mis ging. 

Maar als je hier eenmaal aan gewend bent, merk je ook wel dat in deze vorm juist een enorme kracht van het verhaal schuilt. Vanaf het begin af aan weet je dat Kevin uiteindelijk een gruwelijke daad zal begaan, en stap voor stap groei je toe naar dat moment. Eva zet in de brieven in chronologische volgorde hun leven uiteen, en zo begrijp je steeds meer over het wel en wee in huize Katchadourian. In haar eerlijke en openhartige brieven maakt ze hier al een grondige analyse van en laat ze zien dat ze alles tot in de puntjes heeft overdacht.

'We moeten het even over Kevin hebben' is een intrigerend verhaal die in kleine inkijk biedt in de verwrongen geest van een jongetje die eigenlijk al zijn hele leven anders dan anderen is. Wat bizar is, is dat Eva dit vanaf begin af aan gezien heeft, terwijl Franklin altijd al het goede in Kevin bleef zien en er zodoende eigenlijk een wig tussen man en vrouw gedreven werd. Maar dit laat je tevens met Eva mee afvragen hoe het nou daadwerkelijk zit. Is het waar dat Kevin al van kleins af aan een verwrongen kijk op de wereld heeft? Of heeft zij daar als moeder zijnde aan bijgedragen doordat ze, van begin af aan, nooit echt van hem gehouden heeft? Een vraag die nooit echt bevredigend beantwoordt zal kunnen worden.

Als moeder-in-wording heeft dit mijzelf tevens nog wel op een andere manier geraakt. Het is eigenlijk angstaanjagend om te lezen dat een moeder vanaf de geboorte van haar kind al merkt dat ze niets voelt voor haar kind. En dat de jaren die daarop volgen een proces van wederzijdse afstoting is tussen moeder en zoon. Verschrikkelijk om te lezen. Lionel Shriver heeft een tot in de puntjes verzorgd verhaal neergezet. Boeiend, intrigerend en bijzonder doordacht. Een knap opgebouwd verhaal over een bijzonder opvoeding van een zoon welke je als lezer alleen maar met groeiende verbazing tot je kunt nemen, en dat je tot de laatste bladzijde meesleept.