Recensie: John Boyne - De jongen die zijn vader zocht

Over het boek:

Auteur: John Boyne

Titel: De jongen die zijn vader zocht

ISBN: 978 90 225 6579 7

Uitgever: De Boekerij, 2014 
Kopen op bol.com

Waardering: ★★★★☆ 

Op de dag dat de Eerste Wereldoorlog begint, belooft de vader van Alfie Summerfield aan zijn zoon dat hij niet zal gaan meevechten - maar de volgende dag moet hij die belofte al breken. Hij gaat op een zeer speciale, geheime missie, en de hele oorlog lang heeft Alfie geen idee waar zijn vader zou kunnen zijn. Is hij inmiddels gesneuveld?

Na de oorlog werkt de nu negenjarige Alfie als schoenpoetser op King's Cross Station. Dan leest hij onverwachts zijn familienaam - op een vel papier dat toebehoort aan een legerarts. Zijn vader leeft nog, en ligt met een oorlogstrauma in een ziekenhuis ver weg. Alfie besluit dat het tijd wordt voor zijn eigen geheime missie: hij zal zijn vader in het ziekenhuis opzoeken en hem terugbrengen naar hun huis op Damley Road.

Recensie:

Alfie zijn vijfde verjaardag zal hem voor altijd bijblijven, omdat dat de dag is dat de oorlog begon. Zijn vader meldt zich, tot grote wanhoop van zijn moeder, vrijwillig aan bij het leger en laat hem en zijn moeder achter. In het begin komen de brieven nog trouw. Daarna lijken ze te stoppen maar ontdekt Alfie waar zijn moeder de brieven verstopt. Vervolgens komt er echt niets meer. Meer dan een jaar gaat er voorbij zonder een teken van leven. Zijn moeder zegt dat Georgie - zijn vader - op een geheime missie is en daarom niet kan schrijven. Maar langzaamaan gelooft Alfie er niets meer van.

Alfie merkt dat zijn moeder het zwaar heeft om rond te komen. Ze werkt meerdere baantjes tegelijkertijd om de eindjes aan elkaar te kunnen knopen. Dan krijgt Alfie het idee om zijn eigen steentje bij te dragen zonder dat zijn moeder dit weet. Hij wordt schoenenpoetser op King's Cross Station. Het is daar dat hij bij toeval ontdekt waar zijn vader verblijft, en besluit om op een eigen geheime missie te gaan om zijn vader te redden.

'De jongen die zijn vader zocht' toont zeker wel wat gelijkenissen met de bestseller 'De jongen in de gestreepte pyjama' die John Boyne eerder als auteur op de kaart zette. Beide verhalen worden verteld vanuit het perspectief van een kleine jongetje dat moet opgroeien in een oorlog waar hij eigenlijk niets van begrijpt. Hoewel ik 'De jongen in de gestreepte pyjama' een sterker verhaal vond, is ook dit boek van John Boyne zeker wel weer de moeite waard.

Wat ik jammer vond, is dat ik pas halverwege het boek een idee kreeg waar de hoofdstuktitels nu eigenlijk op sloegen. In het begin vroeg ik me al af waarom de titels Engels gebleven waren en had ik al wel het idee dat hier een reden achter moest zitten. Pas bij hoofdstuk 11 herkende ik de titel als een regel uit een liedje. Achteraf, toen ik de hoofdstuktitels op internet ging opzoeken, bleken deze overeen te komen met liedjes uit de tijd van de Eerste Wereldoorlog. Dit vind ik dan wel weer een leuke toevoeging aan het verhaal. Het creëert nog meer sfeer; je zou de liedjes kunnen opzoeken en beluisteren om nog meer in het verhaal op te gaan. Had ik dit eerder geweten, dan had ik dit misschien wel ieder hoofdstuk even gedaan.

Het tweede wat me opviel, is dat de flaptekst niet overeenkomt met het boek. Op de flaptekst staat "Na de oorlog werkt de nu negenjarige Alfie als schoenpoetser op King's Cross Station". Terwijl in het boek de oorlog toch echt pas op het einde van het verhaal afgelopen is. Maar goed, kleinigheidjes die verder niets zeggen over de inhoud verhaal.

'De jongen die zijn vader zoekt' is een boek waar je zo doorheen leest. Het verhaal wordt uit de doeken gedaan door de ogen van een negenjarig jongetje en bijpassend is de schrijfstijl dan ook simpel. John Boyne weet zich goed te verplaatsen in de belevingswereld van zo'n jonge jongen en dit maakt het verhaal geloofwaardig. Door de ogen van Alfie begrijp je hoe benauwend het kan zijn om als klein kind buitengesloten te worden van de 'grotemensenwereld' terwijl je zo goed weet dat er iets aan de hand is, maar niemand je wil inlichten. Dit merk je vooral als Alfie besluit om dan maar in zijn eentje op geheime missie te gaan en terecht komt in het psychiatrische ziekenhuis waar zijn vader ligt, en de indrukken die hij daar opdoet van de mannen die gevangen zitten in hun eigen waanzin. Onbegrijpelijk voor een jongen op die leeftijd, zeker als hem de waarheid onthouden blijft door de volwassenen.

Doordat 'De jongen die zijn vader zoekt' het oorlog vanuit kindsperspectief laat zien blijft het een luchtig verhaal. Een verhaal dat krachtig is in zijn eenvoud. Over geheimen, hoop en handelen uit de beste reden die je kunt bedenken: uit liefde.