woensdag 30 juli 2014

Recensie: Anne-Dauphine Julliand - Twee stapjes op het strand

Recensie oorspronkelijk geschreven voor en gepubliceerd op Banger Sisters (28-05-2012).

Over het boek:
Auteur: Anne-Dauphine Julliand
Titel: Twee stapjes op het strand
ISBN: 9789401400077
© 2012, Uitgeverij Lannoo
Kopen op bol.com

Waardering: ★★★☆☆ 

‘Je zult een mooi leven hebben. Een ander leven dan dat van gewone kleine meisjes, maar mooi. En het zal je nooit aan liefde ontbreken.’ Dat beloofd Anne-Dauphine Julliand plechtig als bij haar dochtertje  Thaïs een ongeneeslijke genetische ziekte wordt vastgesteld. Thaïs is twee en heeft nog slechts enkele maanden te leven.

Als je geen dagen kunt toevoegen aan het leven, kun je nog altijd leven toevoegen aan de dagen. Dat wordt het motto van Anne-Dauphine Julliand. Ze schrijft heel openhartig over het enorme verdriet, maar ook over de unieke momenten die haar gezin in die laatste maanden beleefde. Een ongewoon krachtige getuigenis die niemand onberoerd zal laten.

Recensie:
Het leven lijkt Anne-Dauphine Julliand en haar man Loïc toe te lachen. Ze hebben een leuke baan, een zoontje Gaspard, een dochtertje Thaïs en een derde kindje is op komst. Als ze voor iets schijnbaar onbenulligs een arts raadplegen – een iets uitdraaiend voetje van Thaïs – kunnen ze nog niet verwachten dat hun hele leven op zijn kop komt te staan. Tal van onderzoeken zullen uiteindelijk uitwijzen dat hun dochtertje een erfelijke en ongeneeslijke ziekte heeft, met nog enkele maanden te leven. De kans dat hun ongeboren kindje dit ook heeft is 25%. Ze doen er alles aan om het leven van Thaïs zo aangenaam mogelijk te maken, maar dit gaat niet zonder slag of stoot. Gelukkig komt er altijd hulp uit onverwachte hoek.

Kans om er rustig in te komen is er met dit boek niet, je wordt meteen ondergedompeld in de harde realiteit die deze familie voor hun kiezen heeft gekregen. Anne-Dauphine neemt je in zo’n razend tempo meer door het hele proces dat het je soms begint te duizelen. In het begin moest ik ook even wennen aan de schrijfstijl: korte en bondige zinnen, een intiem monoloog van een verscheurde moeder. Maar dit boek is dan ook geen gewoon boek, en na verloop van tijd merk je steeds meer dat het een indrukwekkend eerbetoon is van een moeder aan haar bijzondere familie, aan het leven en aan de liefde. Een heftig verhaal dat inslaat als een bom.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Ook voor boeken ga je naar bol.com

Share

LinkWhitin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...